ย้อนไปเมื่อสามสี่ปีก่อนเรามีแฟนที่ชื่อว่ากาย เรารู้จักกันในงานปาร์ตี้วันเกิดของแฟนเพื่อนเรา และคบกันได้ 5เดือน กายก็เริ่มออกลายทั้งบ้าคลิปโป๊ เสพยา ติดเกม อะไรที่เป็นเรื่องไม่ดี กายเอาหมดและที่แย่กว่านั้นคือมันเอาเราไปจำนำไว้เพื่อไปเอายามาเสพ วันที่มันเอาเราไปจำนำเราจำได้ขึ้นใจว่าโดนผู้ชายสี่ห้าคนขัดขืนให้เราดูคลิปโป๊และมันก็รุมXXXเราโดยที่มันจะเข้ามากันทีละสองคน อีกคนจะเอาควยมายัดใส่ปากเพื่อXXXปากเรา ส่วนอีกคนใช้ควยสอดใส่เข้ามาในหีเราพร้อมกับการเปิดคลิปโป๊ดูไปด้วย และเมื่อมันเสร็จตามในคลิปโป๊แรกแล้วมันไม่หยุดแค่นั้น มันXXXเราต่อจนเราระบมไปหมดทั้งตัวและต้องร้องขอชีวิตพร้อมบอกว่าไม่อยากดูคลิปโป๊อีกแล้ว เมื่อเราอ้อนวอนพวกมันเสร็จมันก็หยุดและไม่ทำต่อ หลังจากนั้นเราตัดสินใจขอเลิกกับกายแฟนของเราไป เราหนีออกจากกายมาได้ประมาณ1เดือนหลังจากนั้นกายก็ตามมาง้อเรา แต่เราไม่กลับไปคืนดีด้วย จนมีอยู่วันหนึ่งเพื่อนชวนเราไปเที่ยวที่ผับแต่เราบอกปฏิเสธไปเพราะว่าประจำเดือนมาและได้กินยาแล้วเผลอหลับไปรู้ตัวอีกทีคือ มีความรู้สึกว่าขาเราโดนแยกออก เราหายใจไม่ทั่วท้อง ณ เวลานั้นและคนที่จับขาเราแยกออกก็คือกายนั่นเอง เขากำลังคุกเข่าอยู่ตรงระหว่างขาจากนั้นหนูกำลังจะตะโกนเรียกขอให้คนช่วยกายก็เอามือมาปิดปากเราไว้ และได้หันไปเห็นพวกผู้ชาย หกเจ็ดคน เราก็เลยดิ้นไม่หยุดจนกายบอกให้พวกเพื่อนมันช่วยจับเราไว้จากนั้นพวกมันก็ค่อยๆรุมโทรมเราตั้งแต่ดูดคอไซร้นมเราและเอาควยยัดเข้ามาในหีเราอย่างรวดเร็ว ตอนนี้เราทั้งเจ็บทั้งเสียวจนต้องร้องไห้ออกมาเมื่อมันเสร็จกันไปคนละรอบเราก็เลยกราบขอร้องและบอกกายว่า ถ้าอยากคืนดีก็อย่าทำแบบนี้อีกไม่งั้นเราจะไม่มีวันมาให้เห็นหน้าอีกเลย กายเลยบอกให้พวกมันหยุดต่อมาไม่นานหลังจากที่ดีกับกายแล้ว กายก็ทำตัวดีขึ้นเพราะกลัวว่าเราจะหายไปแบบครั้งก่อน ยาไม่เล่น เหล้าบุหรี่ก็เลิกและตั้งใจทำงานเพื่อที่จะเลี้ยงดูเรา เราเลยตอบแทนด้วยการให้XXXในทุกๆวันและการกลับมาคบในครั้งนี้ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะไปได้ดีกว่าเดิมมากๆกายคนเก่าหายไปโดยสิ้นเชิง เหมือนกับว่าคนคนนั้นไม่เคยมีอยู่จริง ส่วนตัวเราก็ไม่คิดที่จะนอนให้กายเลี้ยงดูไปวันๆ เราได้ไปสมัครงานพาร์ทไทม์เพื่อช่วยแบ่งเบาภาระให้กาย จนตอนนี้ชีวิตเราทั้งคู่ดีขึ้นมากๆ มีทั้งรถและบ้านเป็นของตัวเอง ไม่เกเรและเที่ยวเล่นไปวันๆแบบเมื่อก่อนอีกแล้ว และขอบคุณตัวเองที่อดทนอยู่กับกายในวันนั้นเพราะมันทำให้เราได้มีกันและกันอย่างในทุกวันนี้